Büyüsün, yaz.

İşin yazın tarafını halletmeliyim derken görsel tarafını çok boşladım.
dört dakikalık klipte en az 160 farklı görüntüm olması gerekiyordu...

Mehmet Abi'ye izlettim beni dövecekti ; "bir ışık görsem sinirlenmeyeceğim... Kapıcı gibi çekmişsin. Sizin kapıcı da eline alsa kamerayı senin koyduğun yere koyardı" gibi cümlelerle beni motive etmeye devam etti. Hayır, ihtiyacım olan şey buydu kesinlikle...

Sobanın sıcak olduğunu bana söylemişlerdi ama ben her zamanki can'lığımı yaptım ve ona dokundum. Elim fena yara aldı. Bir daha dokunursam o sobaya, elim eriyip yok olacak. O halde artık hata yapma şansım yok. Ve yapmak istediğim işte hata yapma riskinin olmaması seni kesinlikle daha özgür kılıyor.

kilit cümlemiz:
bu sahnede önemli olan ne!

Bu arada, sanırım bu yaz eğlenceli geçecek. staj ve yaz okulu aynı anda ama ikisi de yorucu şeyler değil haftaiçi akşamları mavi tabancalı hikayeme devam edebilir, her gece mehmet abi'nin yöntemi uygulayarak bir film izleyip yatabilirim. Haftasonları gündüzleri okumalara ayırırım vaktimi. Akşamları içerim. Ağustos sonu gibi tatile kaçarım.

ulan nasıl gaza geldim? Sanki eve çıkarken asansörü yumruklayan ben değilim. umut doldu içim.