2 Mart 2009 Pazartesi

nereye belli olmaz.

Msnde taşınıyoruz dedi.
"Mümkün mü?" dedim eski zamanlardaki muzur ifademle, "Nereye?" diye yazdım. Bir fark yok gibi duruyor arasında ama belli olmaz. Belli olmayacağını fark ettim artık. Korktum, "ne zaman taşınıyorsunuz?" diye mail attım, annem yemeğe çağırıyor deyip offline olmuştu.

Hep gitmek istemiştim o eve. Piyano varmış bir köşesinde mesela, çalmak istemiştim. Rüyamda görmüştüm bir keresinde, piyanonun önünde uzunca bir yemek masası vardı, kimler vardı başka bilmiyorum ama çok doluydu, doluyum. Kolay bir parça seçmeliydim diyordum. Mozart çalarken tıkanıyordum, tıkanıyorum. Hep tanışmak istediğim babasıyla kavga ediyordum, şimdi gülüyorum. Kızınız Orhan Pamuk da okumalı diyordum, yazar kime denir bilmiyorum. Babalardan nefret ediyorum, söyleyemiyordum. Zaten her şey rüyalarda, sıkı sıkıya kapalı kafataslarımızın içerisinde oldu ve bitiyor mu? Belli olmaz. Rüyalar ve gerçekler geçen her gün daha net bir şekilde ayrılıyorlar birbirlerinden. Koca ağzını açmış kahkaha atarken göreceğim onu 30 yıl sonra, her şey düzelecek.

Hiç yorum yok: