Siyaset yapan birisi yalanı henüz meydana çıkmamış küçük bir çocuk gibi dolaşır etrafımızda. Allah siyaset yapmaz, aşık olan siyaset yapmaz, doğa siyaset yapmaz, kuşlar böcekler siyaset yapmaz ama elbette kendilerine göre muhakeme yaparlar.
İnsanın muhakemesi vicdanla alakalıdır. Kişinin kendi vicdanıyla. Asıl olarak bir böceği ezmeden sevdiğiniz kadını üzmeden, çiçeği dalından koparmadan önce verilmesi gereken bir uğraştır bu. Yani siz çiçeği kopardıktan sonra kimse çiçeklere zarar vermemeli dememelisiniz, o çiçeği hiç bir zaman ait olduğu yere geri koyamayacaksınız ve bu gerçek siz ne yaparsanız hangi doğa dostu organizasyona katılırsanız katılın değişmeyecektir. Böylesi bir uğraşı boş yere verenlere, çiçeğe zarar verdim diye günah çıkaranlara, bundan sonra hiç bir çiçeği incitmeyeceğini söyleyenlere bile, siyasetçi denir. Siyasetçinin başarısı kendi vicdan muhakemesiyle her zaman ters orantıda olacaktır. Siyasetçi kendi eksik vicdanını her zaman başkalarının vicdanlarını sömümerek doldurmaya çalışacaktır. Günümüzün siyasi yapısı bürokrasisi ve devlet anlayışı bu denli sorunlu olmasaydı siyasetçilere gerek olmayacağı gibi, başarılı siyasetçi diye bir sıfat tamlamasını hiç duymayacaktık.
Benim sağlam ve duyarlı bir vicdanım vardır. Fakat muhakememin yetersiz kaldığı ve bir vicdansız gibi gözüktüğüm zamanlar olmuştur. Şayet iyi siyaset yapabilseydim, değil başkaları ben bile kendim için son paragrafın ilk iki cümlesini yazamazdım. Nedenki iyi siyasetçiler sorunu en çok kanıksayıp onunla yaşamaya en çok alışanlar arasından çıkacaktır. Bu öyle bir alışkanlıktır ki adama insani meziyetlerinin hepsini an gelince unutturabilir.
